Een zaal vol fotografen

Tegenwoordig heeft iedereen een fotocamera bij de hand. In de meeste gevallen in de vorm van een mobiele telefoon. Al of niet smart. Vanaf het eerste moment dat het bruidspaar de trouwzaal binnenkomt, gaan de handen de lucht in en wordt er gekiekt en gefilmd. Laatst riep ik spontaan naar het kersverse bruidspaar: ‘Jullie kunnen nu wel even je Facebook profiel updaten’, of er riep al iemand uit de zaal: ‘Al gedaan hoor!’

Veel bijzonders kunnen de foto’s niet zijn, maar het feit dat je kunt laten zien dat je er bij was, is het belangrijkst. Voor een echte trouwreportage kiezen bruidsparen toch voor een professional. Tja, als die dan de aanwezige familie en vrienden in beeld wil brengen, ziet de fotograaf vaak alleen maar mobieltjes in plaats van gezichten. Soms wel een beetje jammer.

Als Babs zorg ik dat er voldoende ruimte is voor de fotograaf en ik attendeer hem of haar op bijzondere momenten zoals bijvoorbeeld het afslaan van het moment van trouwen, en zorg ervoor dat bijvoorbeeld de trouwaktes, die immers in het gemeentearchief verdwijnen, nog even op de foto worden gezet. Het zijn maar kleine dingen, maar toch.

Veel foto’s krijg ik niet te zien van de reportages. Een enkele keer krijg ik weleens wat toegestuurd. Daarom neem ik tegenwoordig zelf ook maar een paar foto’s waarvan de ‘babsies’, mijn favoriet zijn. Echt het betere werk wordt geleverd door fotografen zoals Rianna van Spontaan Vastgelegd en Johan Brouwer. Alleen mijn ‘babsies’ kunnen zij niet overtreffen.