Ik hou van *ting*

Heb je wel eens een symfonieorkest gezien? Die muzikanten zijn helemaal chic in pak met hun schitterende instrumenten zoals cello’s, violen enzovoort. En soms zie je helemaal achteraan een man die een triangel vasthoudt. Af en toe wijst de dirigent naar hem en dan speelt hij *ting*. Dat lijkt onbeduidend, maar in de opvatting van de componist zou er iets onvervangbaars ontbreken aan de totale schoonheid van de symfonie als die *ting* niet zou klinken.

Dat geldt ook bij de huwelijksceremonie. Alle formele zaken zijn in orde gemaakt door de medewerkers van de afdeling burgerzaken. De trouwzaal is in gereedheid gebracht door de bode. De loper is uitgerold, een vaas klaargezet voor het boeket. De trouwambtenaar heet het bruidspaar welkom, evenals de getuigen en de aanwezige familie, vrienden en collega’s. Formeel wordt het bruidspaar gevraagd of zij instemmen met de trouwbelofte en dan . . . wordt met de klap van een hamer het huwelijk bevestigd en zijn de echtelieden verbonden door het huwelijk. Hoort u al een ‘ting’?

Precies dat is wat ik wil toevoegen aan de uitvoering van de ceremonie. De ‘ting’ die de trouwplechtigheid af maakt en herinneringswaardig. Ik hou van ‘ting’.