Gedichtjes tot slot
Verbinden in verscheidenheid
Vooraan in ons leven vertellen wij elkaar
Een heldergroene mening
Waar we achter staan
We geloven in een samenleving
Zoals de natuur ons dat leert
Dat lucht en zon zijn van iedereen
Die gelijkheid van ‘er is voor iedereen evenveel’
Vurig verlangen, ruimtelijke lucht, ondersteunend water en helende aarde
En de prachtige diversiteit die dat oplevert
Wij zijn als zonlicht in de kamer
Wij zijn als hart & ziel
En verbinden ons in verscheidenheid.
Zowaar de wereld rond is
Zowaar de wereld rond is
Wij de rentmeesters zijn van de aarde
Geven wij elkaar een bestemming
Wij weven onze hartslagen
Als meanderende rivieren
In tijd en eeuwigheid
Bouwen wij aan onze trouw
Veranderen grijstinten in kleuren
Zien we vriendelijkheid in onze ogen
Halen wij naar boven
Wat nog aan de oppervlakte ligt verscholen.
En mogen we zijn waar we staan.
Trouwen in tijden van Corona
Afstand houdend
dragen we elkaar
heel dichtbij
liefdevol in ons hart
als een onzichtbare draad
van voelbare verbinding.
Vrij naar het coronagedicht van Margriet Kroeze
www.coronagedicht.nl
Samen in beweging
Wij zijn
Samen in beweging
Van denken en woorden
Aanvoelen en begrijpen
Van yin & yang
Wij leren
En groeien
Versterken elkaar in onze bloei
Jij beseft waar ik van geniet
Met zoveel moois nog te gaan
Wij ontdekken
En kunnen
Reizen, verwonderen en verdiepen
Verleggen onze grenzen
En delen ons geluk
Naar de tuin van nu
Laten we naast elkaar
Wandelen naar de tuin van nu
Alles gaat zo snel
En tegelijkertijd is er
Dat andere tempo vanbinnen
Dan wordt onze tuin
Het centrum van doorzicht
Ik ben jouw voorbeeld
Jij mijn steunpunt
Laten we onze wijsheid en kracht
Bundelen en transformeren
In vitaliteit en geestkracht
En luisteren naar onze hartenklop.
Banken & Stilstaan
Kom zitten
Strek je benen
Ga onderuithangen
Met je benen op de poef
Jij maakt alles anders
Geeft kleur aan ons bestaan
De wereld zou niet hetzelfde zijn
Zonder mijn verbondenheid met jou
Lees mij voor
Uit ons boek vol herinneringen
Laten we de dag van morgen bekijken
Met de ogen van vandaag
Laten we stilstaan
Bij elkaar en wat ons drijft
Kom onder onze deken
En warmte vinden bij elkaar.
Mien himelske kar
De missie is helder
De toer sa heech
De himel sa ûnberikber
Boppe myn holle
Dat ik de maat net begryp
Dochs klim ik fierder
Higtegrinzen oertreffend
Mei treden ontelbaar en steil
Sjoch hoe sy klimt en laket
Dat ik har wille net begryp
Se nimt my mei
Myn kwetsberens nimt ta
De izeren dame blykt mild stemd
In útdaging foar wa bemind
Myn himelske kar
Doe ferdwûn myn eangst
Ik sloech myn earmen om har hinne
Frege om har hân
Taseine har trou
Tegearre himels heech.
Haverklap
Het is echt niet om de haverklap
Mijn hart staat zelden stil
Er komt geen klapscheet aan te pas
Om te weten dat ik jou wil!
Tot die ene ontmoeting
Alles vindt zijn weg
Al lijkt het leven af en toe een gekkenhuis
En lijkt er nergens meer een plek te zijn
Waar je aan kunt aanschuiven en tot rust kunt komen
Alles zoekt zijn weg
Al lijken alle wegen afgesloten en is er geen houvast
En lijkt er geen thuis te zijn, geen anker of ontmoetingsplek
Waar je op adem kunt komen en je verhaal ertoe doet
Alles wordt gehoord
Al lijken mensen soms doof voor je verhaal
En word je liefde bijna overstemd
Tot die ene ontmoeting
Het was als het doorstrepen
Van ‘ik zie het wel’ en ‘het komt wel weer’
Naar ‘ik open mijn hart voor jou’
Waar alles weer op zijn plek valt.
Waar herinneringen samensmelten
In ons hoofd waren we leeg
En leefde we vanuit duizend tekorten
In ons hart zijn we liefde
En leven we duizend vrijheden
Onze hoofden leefden duizend herinneringen
Overstemt door alleen zijn en verdriet
Onze harten leven in de volheid van dit moment
In de scheppende kracht van het hier en nu
Waar onze herinneringen samensmelten
Kent ons hart verleden noch toekomst
Worden hoofd en hart één
En leven we enkel in dit vrije en onbezwaarde moment.
- 1
- 2
- …
- 9
- Volgende →
