Spiritueel Trouwen
Ritueel | Handfasting
Handfasting | Een waardevol ritueel tijdens de trouwceremonie!
Een tijdje geleden kwam ik voor de eerste maal in aanraking met ‘handfasting’ als ritueel tijdens de trouwceremonie. Het ritueel vond plaats voor de officiële voltrekking. De betekenis van de handfasting is niet een statisch gegeven. Ieder bruidspaar gaat hier weer anders mee op en geeft een eigen invulling aan het ritueel. Dat is het bijzondere. Er is steeds meer behoefte aan het geven van een spirituele invulling aan een huwelijksvoltrekking. De handfasting in combinatie met het uitspreken van een trouwbelofte aan elkaar, is daar een van en wordt steeds populairder.
Wat is een handfasting
Er is heel wat informatie te vinden over het ritueel handfasting. Bijna te veel, zou ik haast zeggen. Want het belangrijkste is wat het ritueel voor het bruidspaar kan toevoegen aan de trouwceremonie. Dat moet het uitgangspunt zijn. Een uitleg die mij wel aansprak en ruimte biedt voor een eigen invulling is de volgende.
Uitwisseling van geloften
Tijdens de handfasting is er een uitwisseling van de geloften en soms van de ringen, en het binden van de handen. De handen worden op een bepaald moment tijdens het ritueel aan elkaar vastgebonden en na de geloften worden de handen weer los gemaakt. Het vastbinden van de handen heeft als doel om het samenkomen van het paar te symboliseren. Het losmaken van de handen symboliseert dat het paar samenblijft uit eigen vrije wil. De geloften worden door het paar zelf persoonlijk gemaakt, dit kan een paar woorden zijn, een gedicht of een langere gelofte.
Een teken van oneindigheid
Naast de gewone handfasting met twee handen, is er ook nog een andere mogelijkheid, waarbij vier handen aan te pas komen. De werking hiervan is in principe dezelfde als hier beschreven, maar het bruidspaar brengt hier die vier handen bij elkaar. De rechterhanden moeten elkaar hier terugvinden, en hetzelfde geldt voor de linkerhanden, waarna de vier handpalmen op elkaar rusten (met handpalm naar beneden). Je zal merken dat je op dat moment met je armen eigenlijk het wiskundig oneindigheidsteken vormt (lemniscaat of infinity), zoals hieronder staat afgebeeld.
Handen in een Lemniscaat 
De Knoop
In de cirkel van het leven
Voor het ritueel handfasting worden verschillende materialen gebruikt. Veel gebruikt zijn koorden, linten, vlechten en sjaals. Tijdens de laatste handfasting heeft het bruidspaar een sjaal gebruikt die hen beide dierbaar is en hebben deze doormidden gescheurd. De symboliek hierachter is dat de twee helften elkaar weer willen vinden. Meestal staat het bruidspaar voor in de bruiloftszaal. In kleinere kring staan de genodigden om het bruidspaar heen als een ‘cirkel van het leven).
Trouwrituelen
Wil je meer weten over rituelen tijdens de trouwceremonie. Neem dan gerust contact met mij op. Maak hierbij gebruik van het contactformulier.
Waar wij Wij zijn
Waar ik Ik ben
Spant het universum zich om mij heen
Waar jij Jij bent
Vult de ruimte zich met klank en kleur
Waar wij Wij zijn
Gaat ons leven stromen
Van verscholen bronnen
Naar spirituele beken
Samen vlechten wij onze gedachten
Tot een ongekende kracht
Van samen één zijn en balans
Als werden wij ergens ontboden.
De laatste zin van dit gedicht is ontleend aan de titel van een boek.
In ‘Als werden wij ergens ontboden’ houdt Miriam Van Hee het spanningsveld tegen het licht tussen het zoeken, het reizen, de afweging eropuit te gaan, en om thuis te blijven.
Kahlil Gibran | Over het huwelijk
Onlangs nam een vriendin van de bruid het woord tijdens de huwelijksceremonie. Ze vroeg of ze iets mocht voorlezen van de Libanese schilder en dichter Kahlil Gibran. Het betrof zijn visie over het huwelijk zoals hij dit omschreven heeft in zijn bekendste verhaal ‘De Profeet’. Ik was even vergeten dat hij bij vele gelegenheden als inspiratiebron wordt gebruikt en dus ook bij een trouwceremonie. Vandaar hier zijn lezing.
Tezamen werd je geboren, en tezamen zul je voor immer zijn.
Jij zult tezamen zijn, als de witte vleugelen van de dood je dagen verstrooien.
Ja, je zult zelfs tezamen zijn in Gods stille herinnering.
Maar laten er tussenruimten zijn in je tezamenzijn.
Laat de winden des hemels tussen je dansen.
Hebt elkander lief, maar maakt van de liefde geen band:
laat zij veeleer zijn een golvende zee tussen de kusten van je zielen.
Vult elkanders bekers, maar drinkt niet uit dezelfde beker.
Geeft elkander van je brood, maar eet niet van hetzelfde stuk.
Zingt en danst tezamen en weest blijde, maar bent ieder alleen,
zoals de snaren van een luit op zichzelf zijn, al doortrilt hen dezelfde muziek.
Geef je harten, maar geef ze niet aan elkander in bewaring.
Want alleen de hand des levens kan je harten bevatten.
En staat tezamen, maar niet te dicht bijeen:
want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf,
en de eik en de cipres groeien niet in elkanders schaduw.
Trouwambtenaar | Leonard Bouwhuis 