trouwgedicht
De takomst temjitte
Fanôf dy earste blik
Dy earste eagopslach
It gefoel fan túskomme
Fan rêst en romte
Fan weze wa asto bist
Mei tuskenromte yn it tegearre wêzen
As twa yn ien
Op de wyn dy’t je dûnsje lit
Op in golvende see
Fan grien wuivend gers
Dêr bist tegeare mear as de som der dielen
Dêr binne wy tegeare
Gewoan tegeare
It makket net út wat
Hoe en wêr
Mar binne wy tegeare
Tegeare mei elkoar
En is de sin fan it libben
It sin hâlde yn it libben
Mei de kop derfoar
En omsjen as it nedich is
De takomst temjitte
Verbinden in verscheidenheid
Vooraan in ons leven vertellen wij elkaar
Een heldergroene mening
Waar we achter staan
We geloven in een samenleving
Zoals de natuur ons dat leert
Dat lucht en zon zijn van iedereen
Die gelijkheid van ‘er is voor iedereen evenveel’
Vurig verlangen, ruimtelijke lucht, ondersteunend water en helende aarde
En de prachtige diversiteit die dat oplevert
Wij zijn als zonlicht in de kamer
Wij zijn als hart & ziel
En verbinden ons in verscheidenheid.
Wy biede romte
Flak, grien, terpenlân
Wêr plaknammen as lieten sjonge
It lân dat ús hert docht slaan
Fryslân, lân fan mienskipssin en om utens
Fan oerienkomsten en langen nei frijheid
Om’t wy it witten te behâlden
Dêr bouwe wy ús hûs
Libje wy ús ferhaal en biede wy romte oan elkoar
Om troch te fertellen op ús eigen unike wize.
Geef hart aan je welkom
Open je vizier
Bedenk zelf, doe samen
Beschrijf wat je denkt
Leef wat je voelt
Ruim je kast op
Houd een plank vrij
Geef hart aan je welkom
Om samen door het leven te gaan
Droom niet over je leven
Leef je droom
Houd de deur open
Dek de tafel voor meer
Zolang de sterren schijnen
Valt er nog veel lief te hebben
God weet dat jullie het waard zijn
En . . . geef niet op.
Where we embrace
Three days in a row
Were enough for us to connect
Our two worlds together
We walk along the coast line
Our waves have no boundaries
Our coasts form one sea
Where we embrace
The wind whispers our names
And brings us together in harmony.
Onze chemie
Onze liefde voor elkaar is niet van ons
Maar van onze chemie
Onze tijd raakt nooit opgelost
Zoekt altijd naar verbinding
Een lach, een schouder, een thuis
Het kan voldoende zijn open te zijn over
Wat in ons gebeiteld zit
Dingen die niet stromen
Vinden jaren later uitkomst bij elkaar
Winter kantelt en lente volgt
Harten spreken en herinneren zich
Wat niet verloren mag gaan
Die verbinding maakt ons één
De chemie is geen garantie
Soms verandert ineens het leven door een spontane kus.
Skouder oan skouder
Asto mei dyn holle fiele kist
En mei dyn hert tinke
Dan is thús wêr dien hert is
En kinsto dysels weze wêrsto bist
Dan kin der neat fout gean
Allinne oars dan ferwachte
Dan kinsto tegearre dûnsje en boartsje
Jimme wei fine en yn it ljocht stean
Yn de tradysje fan jim âlders
Gean jim fierder, skouder oan skouder
En meitsje jimme bûtengewoan resultaat
En fiere it libben!
Trouwambtenaar | Leonard Bouwhuis 